“Sad sam na dnu oceana, Dani.“ – “Do dna“ (2017.)
Neko vrijeme se već velikan europske kinematografije i istaknuti predstavnik “novog njemačkog filma“ Wim Wenders ne može sastaviti s dobrim filmskim projektom i vratiti na stare staze slave. Dokumentarci su mu sjajni (“Pina“, “Sol zemlje“), no to se ne može reći za njegove novomilenijske filmove poput “Na meti u Palermu“ i “Sve će biti u redu“, čija je kakvoća najavljena (pre)cijenjenim “Hotelom od milijun dolara“. Izuzetak je eventualno “Don't Come Knocking“ i “Land Of Plenty“ koji su poljuljali krhke temelje “Million Dollar Hotela“.
“Do dna“ nastavlja Wendersov filmski niz prema dolje. Wenders je napravio dugu, sedmogodišnju pauzu od režije igranih filmova između “Palermo Shooting“ i “Everything Will Be Fine“ pa se neumješnost po...